Bitwa pod Trenton w dniu 26 grudnia 1776 roku była odważną i udaną próbą generała George'a Washingtona, aby zwiększyć morale swoich żołnierzy, pokonując garnizon heskich najemników w Trenton w stanie New Jersey. Według History.com, chociaż była to niewielka bitwa, znacząco zainspirowała i zunifikowała Armię Kontynentalną i udowodniła, że może to być skuteczna siła bojowa.
Choć ludzie Waszyngtonu byli zmęczeni i słabo wyposażeni, zaproponował atak, by zaszokować Brytyjczyków i przywrócić zaufanie swoim własnym żołnierzom. Pomimo ciężkich warunków pogodowych Waszyngton i jego ludzie przekroczyli lodową rzekę Delaware w Boże Narodzenie i rozpoczęli marsz w kierunku Trenton. Do rana oddziały kontynentalne dotarły do miasta i otoczyły je. Po bitwie, podczas której hessański dowódca został śmiertelnie ranny, ludzie Waszyngtonu zabrali większość więźniów Hesji. Straty Armii Kontynentalnej wynosiły tylko czterech zabitych i ośmiu rannych, podczas gdy straty Hesjan były 22 zabite, a 918 schwytane.
Zwycięstwo w Trenton osiągnęło cel szokowania brytyjskich dowódców. W odwecie brytyjski generał Cornwallis maszerował na południe z 8 000 mężczyzn. Jednak w bitwie pod Princeton 3 stycznia 1777 r. Waszyngton spokojnie rozbił obóz w nocy i oskrzydlił Cornwallisa, osiągając kolejne zwycięstwo. Następnie, po ocenie stanu swoich oddziałów, Waszyngton przeniósł się na północ do zimowych kwater. Zwycięstwa w bitwach w Trenton i Princeton miały ogromne znaczenie, jeśli chodzi o wkładanie nowej nadziei w amerykański wysiłek.
