Galileusz zmarł w 1642 po tym, jak cierpiał na palpitacje serca i gorączkę w wieku 77 lat. Galileusz znany jest z teorii, że Ziemia porusza się wokół Słońca (zwanego heliocentryzmem), ponieważ jego obserwacje ciał niebieskich i jego pracy na teleskopie.
Ferdinando II, który był Wielkim Księciem Toskanii, planował pochować Galileusza w ciele bazyliki Santa Croce, gdzie mieszkał jego ojciec i przodkowie. Chciał także zbudować marmurowe mauzoleum na cześć Galileusza. Plany te zostały pokonane, ponieważ papież Urban VIII i jego bratanek, kardynał Francesco Barberini, sprzeciwili się temu, że Kościół katolicki potępił Galileusza jako podejrzanego heretyka, ponieważ twierdził, że Ziemia krąży wokół Słońca.
Galileusz został pierwotnie pochowany pod Campanile, w kaplicy Novitate w Santa Croce, ponieważ nie wolno go było pochować w kościele. W 1737 r. Został przeniesiony do kościoła i pochowany w marmurowym sarkofagu znajdującym się dokładnie naprzeciwko pomnika Michała Anioła. Trzy palce i ząb zostały usunięte z pozostałości Galileusza podczas tego transportu. Palce to jedne z najbardziej znanych przedmiotów w Museo Galileo we Florencji we Włoszech. Grób Galileusza zawiera dwa inne ciała: jego ucznia Vivianiego i jego córkę, Suorę Marię Celeste.
