Renesans był okresem, w którym transformacja, adopcja i opracowanie były postrzegane jako pożądana alternatywa dla ścisłego przestrzegania tradycyjnych systemów okresu średniowiecza, które go poprzedziły. Nowe koncepcje, takie jak bankowość i tworzenie pieniędzy, które rozpoczęły się pod koniec średniowiecznego systemu feudalnego, zaczęły przejmować i rozkwitać w nowym miejskim klimacie renesansowych miast-państw. Upadek systemu feudalnego i towarzysząca mu gospodarka ziemska doprowadziły do większego zainteresowania pieniędzmi jako ulepszonego środka wymiany w okresie renesansu.
W okresie renesansu państwa narodowe i miasta-państwa rządzone przez monarchie zaczęły zastępować feudalne dwory i lenny. Monarchie postrzegały handel i handel jako sposób zdobywania bogactwa i władzy oraz jako sposób osłabiania siły feudalnych baronów i właścicieli ziemskich. Centra miejskie Renesansu rozwinęły się w ośrodki wpływów i bogactwa, a ich podstawą były handel i pożyczanie pieniędzy.
Renesans również wywołał wzrost zainteresowania eksploracją marynarzy, ale z zamiarem generowania zysków. Rozwój nowych szlaków handlowych dostępnych drogą morską przybrał rolę zachęty ekonomicznej.
