J.J. Eksperyment z katodą Thomsona był zbiorem trzech eksperymentów, które pomogły w odkryciu elektronów. Zrobił to za pomocą lampy katodowej lub CRT. Jest to zamknięta próżniowo rura z katodą i anodą po jednej stronie.
J. J. Thomson zbudował lampę katodową, łącząc ze sobą dwa cylindry i wysyłając napięcie. Urządzenie było znane jako elektrometr. Był używany do wysyłania i mierzenia ładunków elektrycznych. Thomson chciał sprawdzić, czy mógłby oddzielić ładunek elektryczny od promieni, a także chciał sprawdzić, czy ładunki elektryczne są ujemne czy dodatnie.
Podczas pierwszego eksperymentu odkrył, że kiedy promienie dostały się do cylindrów, wyzwalały głównie ujemne ładunki. Thomson odkrył, że poprzez zginanie promieni, bardzo mały ładunek elektryczny był w stanie przejść przez cylindry. Doszedł do wniosku, że nie ma sposobu na oddzielenie promieni i że muszą być ze sobą połączone, aby prawidłowo funkcjonować. Wszystkie próby nie powiodły się, gdy próbował użyć wygiętych promieni.
Thomson następnie wyjął wszystkie gazy z lampy katodowej, aby spróbować zidentyfikować wszystkie cząstki w eksperymencie. Nie był pewien, czy cząstki są gazami, atomami czy materią w subtelniejszym stanie podziału.
W trzecim eksperymencie Thomson chciał ustalić, czy potrafi określić podstawowe właściwości cząstek. W ten sposób odkrył, że może zmierzyć stosunek masy cząstki do jej ładunku elektrycznego. To stworzyło elektrony.
