Aktywność sejsmiczna jest opisywana przez geologów jako fala elastyczna przemieszczająca się po Ziemi po trzęsieniu ziemi lub innych zaburzeniach geologicznych. Aktywność sejsmiczna obejmuje częstotliwość, wielkość i rodzaj trzęsienia ziemi, zgodnie z Komisją Przygotowawczą ds. kompleksowa organizacja Traktatu o zakazie testów jądrowych, która monitoruje aktywność sejsmiczną na całym świecie.
Aktywność sejsmiczna wynika nie tylko z trzęsień ziemi, ale również z wybuchów wulkanów i działalności człowieka. Sejsmolodzy używają skali Richtera do pomiaru wielkości trzęsień ziemi, wulkanów i innych aktywności sejsmicznych na całym świecie. Sejsmometry wykrywają aktywność sejsmiczną. Komisja Przygotowawcza CTBTO donosi, że wrażliwe sejsmometry są w stanie wykryć aktywność osoby tupiącej.
SMS Ostrzeżenie Tsunami wskazuje, że istnieją dwa podstawowe typy aktywności sejsmicznej, które rozpoczynają się w epicentrum trzęsienia ziemi i poruszają się na zewnątrz w sposób przypominający zmarszczki w stawie. Pierwszymi są fale ciała, które wędrują przez wnętrze Ziemi. Drugi typ, fale powierzchniowe, podróżują po powierzchni planety. Fale powierzchniowe, które docierają po falach ciała, powodują największe zniszczenia budynków, dróg, mostów i innych budowli. Z reguły fale powierzchniowe nie są generowane przez głębokie trzęsienia ziemi. Są one jednak szybkie i mogą podróżować przez granit z prędkością do 2 mil na sekundę.
