Soki komórkowe to ciecz zawarta w wakuoli komórki roślinnej. Skład chemiczny tej cieczy różni się znacznie od materiałów znajdujących się na zewnątrz wakuoli w otaczającym cytosolu. Ta różnica pomaga w przenoszeniu materiałów przez membranę wakuoli, zwaną tonoplastem.
Wnęka i znajdujący się w niej sok komórkowy pełnią różne funkcje życiowe, takie jak przechowywanie składników odżywczych i soli mineralnych, sekwestrowanie i izolowanie toksycznych metabolitów, umożliwiając usuwanie odpadów i zapewnienie wsparcia strukturalnego. Z powodu ich stosunkowo dużych rozmiarów w komórkach roślinnych, wakuole mogą zająć nawet 30 do 80 procent objętości komórki. Zdolność wypełnionej cieczą wakuoli do utrzymania nacisku turgora na zewnętrzną ścianę komórki umożliwia jej wspomaganie struktur, takich jak kwiaty i liście. Gdy rośliny nie uzyskują wystarczającej ilości wody, ciśnienie turgorowe wywierane przez wakuole spada, a roślina więdnie.
Soki komórek mogą zawierać pigmenty, które odpowiadają rozpoznawalnym kolorom kwiatu. Sok z komórki może również zawierać enzymy, które będą reagować z innymi enzymami w zewnętrznym cytozolu, jeśli membrana wakuoli zostanie uszkodzona. Nowe substancje chemiczne powstające w wyniku reakcji między enzymami mogą być toksyczne dla niektórych zwierząt i stanowić urządzenie ochronne, które zachęca roślinożerców do przejścia na inne źródło pożywienia. Uwolnienie enzymu-S-tlenku z ciętej cebuli jest jednym z przykładów. W roślinach czosnkowych kombinacja enzymów alliin i alliinase będzie reagować, tworząc allicynę po pęknięciu wakuoli.
