Konserwacja reaktywna jest wykonywana po tym, jak sprzęt przestał działać poprawnie. Często kontrastuje z konserwacją zapobiegawczą, która odbywa się zgodnie z ustalonym harmonogramem.
Podczas gdy reaktywna konserwacja może wydawać się zaniedbana, jest powszechna w przypadku niektórych urządzeń. Jeśli sprzęt ma niskie ryzyko niepowodzenia, a koszt niepowodzenia nie jest zbyt wysoki, eksperci mogą zalecić poleganie wyłącznie na reaktywnej konserwacji. W przypadku niektórych produktów może to jednak nie być opcja.
Połączenie konserwacji profilaktycznej i reaktywnej jest popularne w przypadku szerokiej gamy produktów. Samochody, na przykład, wymagają konserwacji zapobiegawczej w regularnych odstępach czasu. Zmiany oleju są powszechne i większość samochodów musi zmienić paski rozrządu po około 75 000 milach. Właściciele samochodów wydają jednak więcej pieniędzy na reaktywną konserwację. Gdy komponent samochodu powoduje problemy, właściciele zazwyczaj biorą go na wymianę wadliwej części, co jest formą reaktywnej konserwacji.
Samoloty otrzymują znaczną część konserwacji zapobiegawczej. Ponieważ problemy występujące podczas lotu są prawdopodobnie niemożliwe do rozwiązania, firmy inwestują znaczną ilość pieniędzy, zapewniając, że rutynowe kontrole je odkryją. Jednak obsługa reaktywna jest bardziej powszechna, niż wielu zdaje sobie z tego sprawę. W szczególności sprzęt awioniczny regularnie się psuje.
