Ciała stałe i ciecze przewodzące prąd to metale i woda. Materiały te nazywane są przewodnikami, ponieważ umożliwiają przepływ prądu elektrycznego przez nie.
Materiały można określać na podstawie przewodności elektrycznej. Materiały, które w ogóle nie przewodzą prądu elektrycznego, nazywane są izolatorami. Nie ma czegoś takiego jak idealny izolator, ale do materiałów najbardziej odpornych na prąd należą szkło, papier, ceramika, większość tworzyw sztucznych i ogólnie większość niemetali. Materiały, które mogą przewodzić prąd, ale nie robią tego zbyt dobrze, nazywane są półprzewodnikami. Należą do nich krzem i german, i są często używane w elektronice.
Materiały, które dobrze przewodzą prąd, zwane są przewodnikami. Przewodniki lite zawierają większość metali, takich jak miedź. Właśnie dlatego okablowanie elektryczne wykonane jest z metalu, z powłoką z tworzywa sztucznego na zewnątrz; prąd elektryczny przepływa przez metalowy drut, ale jest izolowany przez powłokę z tworzywa sztucznego. Złoto i srebro są również bardzo dobrymi przewodnikami.
Aby ciecz mogła przewodzić prąd, musi zawierać wysokie stężenie jonów. Woda destylowana jest stosunkowo słabym przewodnikiem, ponieważ ma bardzo mało jonów. Dodawanie jonowych ciał stałych (takich jak sól kuchenna) do cieczy zwiększy jej przewodnictwo. Woda z kranu jest na ogół bardzo dobrym przewodnikiem, ponieważ ma dużo jonów. Woda w jeziorze jest niebezpieczna, dlatego pływanie podczas burzy jest niebezpieczne. Woda, która zawiera kwas lub zasadę, jest również dobrym przewodnikiem, ponieważ gdy kwas lub baza rozpuszcza się w wodzie, rozpada się na jony. Kwas siarkowy lub solny rozpuszczony w wodzie tworzą dobre przewodniki. Ocet jest na ogół zbyt słabym kwasem, aby uzyskać ten sam efekt.
