Nienasyconym roztworem jest roztwór, który jest zdolny do dodawania lub usuwania rozpuszczalników. Roztwory nienasycone mają zawsze mniej cząsteczek lub substancji rozpuszczonych niż rozpuszczalniki.
Roztwór definiuje się jako zawierający rozpuszczalnik wraz z cząstkami. Rozpuszczalnik obecny w roztworze jest zwykle zawsze ciekły, ale może być wykonany z gazu. Cząsteczki znajdujące się w roztworze tworzą różne chemiczne różnice roztworu. Stężenie substancji rozpuszczonej jest tym, co dyktuje ilość cząstek obecnych w roztworze. Stężenie cząstek może się zmieniać w zależności od sytuacji i mogą na niego wpływać różne czynniki, w tym temperatura. Stężenie może się zmienić, gdy więcej cząstek rozpuści się w roztworze.
Mrożona herbata z cukrem to prosty przykład nienasyconego roztworu. Gdy cukier jest dodawany do mrożonej herbaty, cząstki cukru na ogół rozpuszczają się, nadając herbacie słodszy smak. Gdy do roztworu herbaty dodaje się duże ilości cukru, zmienia się stężenie cukru i herbaty. Cukier dodawany do herbaty w takim stopniu, że nie ma już miejsca na więcej cukru do rozpuszczenia, spowoduje, że roztwór stanie się nienasycony. Cząsteczki cukru nie będą już rozpuszczały się i zmniejszą ilość rozpuszczalnika, herbaty, która znajduje się w roztworze.
