Widoczny ruch Słońca opisuje postrzegane zjawisko, w którym Słońce porusza się przez każdą konstelację zodiaku, co roku dokonując pełnego obrotu wokół sfery niebieskiej. To nie jest faktem; to orbita Ziemi wokół Słońca, na jej nachylonej 23,5-stopniowej osi, daje takie wrażenie.
Pojęcie ruchu słonecznego przez sferę niebieską jest wytworem geocentrycznych, zorientowanych na Ziemię modeli układu słonecznego, promowanych przez starożytnych greckich astronomów. Dla nich Ziemia wydawała się być nieruchomym obiektem, wokół którego krążyło Słońce i gwiazdy. Gwiazdy i konstelacje są tak daleko, że wydają się być ustalone w swoich pozycjach obok siebie, podczas gdy Słońce jest tak blisko Ziemi, że porusza się między Ziemią i gwiazdami, zmieniając swoją pozycję wraz z porami roku. /p>
Johannes Kepler wykorzystał heliocentryczny, heliocentryczny model oparty na Słońcu prawie 1000 lat po starożytnych, aby dokładnie opisać i przewidzieć pozorny ruch Słońca i planet.
