Wiązanie metaliczne powstaje, gdy elektrony walencyjne nie są związane z konkretnym atomem lub jonem. Zamiast tego istnieją jako "chmura" elektronów wokół centrów jonowych.
Materiały metaliczne mają wysokie przewodnictwo elektryczne i cieplne w porównaniu do materiałów z wiązaniem kowalencyjnym lub jonowym. Metal taki jak żelazo ma wiązania metaliczne.
W rzeczywistym i niedoskonałym świecie większość materiałów nie ma czystych wiązań metalicznych, kowalencyjnych lub jonowych i mogą one mieć inne rodzaje wiązania. Na przykład żelazo ma głównie wiązanie metaliczne, ale występuje również wiązanie kowalencyjne.
Metale zwykle mają wypełnioną powłokę plus jeden lub dwa dodatkowe elektrony. Dodatkowe elektrony w metalach nie są ograniczone do jednego atomu, ale mogą poruszać się po całej strukturze w tak zwanym "morzu elektronowym". Atomy metalu to ładunki dodatnie w morzu elektronowym. Są trzymane razem przez elektrony. Elektrony mogą się poruszać. Dlatego metale są dobrym przewodnikiem ciepła i elektryczności.
Wiązanie metaliczne nie przypomina wiązania jonowego. W metalu wszystkie atomy są takie same. Nie ma żadnych kationów i anionów, a to nie jest jak kowalencyjna więź. Wiązanie metaliczne nie jest zlokalizowane pomiędzy dwoma atomami, a elektrony są wspólne dla wszystkich atomów.
