Tarcie ślizgowe lub kinetyczne jest siłą oporu, która wynika z dociskania do siebie dwóch powierzchni podczas ruchu względnego. Współczynnik tarcia ślizgowego jest bezwymiarowym współczynnikiem siły ściskającej, co powoduje siła oporu dla dwóch określonych powierzchni.
W inżynierii tarcie ślizgowe występuje w wielu typach elementów przesuwnych, takich jak łożyska poprzeczne, krzywki, połączenia i tłoki w cylindrach. Tarcie statyczne jest tarciem wymaganym do poruszenia dwóch powierzchni, które nie znajdują się w ruchu względnym.
Współczynnik tarcia ślizgowego jest zwykle znacznie niższy niż statyczny współczynnik tarcia. Ta różnica może wystąpić podczas hamowania samochodu na śliskiej nawierzchni. Jeśli koła się zablokują, pierwotne tarcie pomiędzy oponami i ziemią zmienia się z tarcia statycznego na tarcie ślizgowe, ponieważ opony nie toczą się już z prędkością podłoża, a samochód nie zwalnia tak szybko.
Tarcie toczenia występuje w komponentach związanych z ruchem tocznym, takich jak łożyska kulkowe, łożyska toczne, koła i łożyska liniowe. Niektóre elementy, takie jak koła zębate, obejmują kombinację tarcia tocznego i ślizgowego.
Przy bardzo dokładnym badaniu wszystkie urządzenia z tarciem tocznym technicznie uwzględniają również tarcie ślizgowe. Dzieje się tak dlatego, że wszystkie toczące się obiekty odkształcają się pod wpływem nacisku, nawet jeśli są mikroskopijne, co powoduje ruch ślizgowy oprócz ruchu toczenia.
