Teoria napędów mówi o tym, że poziomy podniecenia można powiązać ze wzrostem lub spadkiem zdolności sportowych. Wraz ze wzrostem pobudzenia zwiększa się również jakość wykonania.
Teoria redukcji napędu stała się popularna w latach czterdziestych i pięćdziesiątych. Teoria napędowa została wymyślona przez behawiorystę Clarka Hulla, a następnie przestudiowana i rozwinięta przez partnera Hulla, Kennetha Space'a. Zgodnie z teorią redukcja napędu lub pobudzenia jest główną przyczyną braku motywacji. Hull wpadł na teorię nie za długo po tym, jak zaczął pracować na Uniwersytecie Yale.
Hull oparł swoją teorię na idei, że ciało aktywnie próbuje utrzymać równowagę lub utrzymać równowagę. Sposób, w jaki ciało kontroluje ciepło ciała, aby nie było zbyt gorąco lub zbyt zimno, jest przykładem wysiłku, który próbuje utrzymać równowagę. Zachowanie myślowe Hull było jednym ze sposobów utrzymywania równowagi przez ciało.
Chociaż teoria Hulla nie jest obecnie używana, doprowadziła ona innych do prowadzenia dalszych badań psychologicznych w latach 50. i 60. XX wieku. Wiele teorii motywacyjnych opiera się na oryginalnej teorii Hulla. Jedna znana teoria to hierarchia potrzeb Abrahama Maslowa, która stała się alternatywą dla teorii Hulla.
