Komórki nerwowe lub neurony otrzymują sygnały elektrochemiczne, przetwarzają je i transmitują do innych komórek. Najczęściej są to inne neurony, ale komórki nerwowe sygnalizują komórki mięśniowe i inne aktywne komórki ciała także. Komórki nerwowe czuciowe reagują również na swoje otoczenie, wysyłając sygnały do centralnego układu nerwowego w odpowiedzi na zmiany.
Komórki nerwowe mają cztery podstawowe części. Każda z nich ma rozgałęzioną serię odbiorników, zwanych dendrytami, które wykrywają napływające impulsy nerwowe lub inne zmiany w środowisku. Ciało komórki zawiera jądro i przetwarza bodziec, aby wysłać własny sygnał. Sygnał ten jest wysyłany wzdłuż aksonu, długiego, czasem bardzo długiego, przedłużenia komórki, która działa jako przewód dla sygnału. Akson kończy się tzw. Wiązką końcową, która oddziałuje z kolejną komórką nerwową w łańcuchu.
Komórki nerwowe przekazują sygnały poprzez łańcuchową reakcję potencjałów działania elektronu. Pewne naładowane cząstki poruszają się do iz aksonu w szybkiej reakcji łańcuchowej. Działanie to jest bardzo szybkie, chociaż nie tak szybkie, jak normalny prąd elektryczny podróżujący przez metalowy drut. Jednakże, aby przenosić się spójnie na duże odległości, aksony muszą być izolowane jak drut. Osłonki mielinowe wykonane ze związków typu cholesterolu służą temu celowi.
