Beton jest materiałem kompozytowym, więc nie ma własnego punktu topnienia. Każdy z różnych składników betonu, głównie piasek, żwir i cement, ma własny punkt topnienia. Zamiast stopionego betonu, stopiona lawa powoduje jego gwałtowny rozkład.
Według Oregon State University, lawa istnieje w postaci cieczy o temperaturze między 1300 a 2200 stopniami Fahrenheita. W tych temperaturach cząsteczki w betonie zwane wodorotlenkami rozkładają się na tlenki metali i wodę. Woda szybko ucieka w postaci pary, ale tlenki mogą pozostawać stałe w bardzo wysokich temperaturach. Żwir i inne krzemiany, takie jak cement, mają swoje własne indywidualne temperatury topnienia.
