Większość metalicznych pierwiastków i związków ma ciepło właściwe w zakresie od 0,1 do 0,5 J /g, podczas gdy woda ma ciepło właściwe 4,17 J /g. Ciepło właściwe jest miarą energii wymaganej do podwyższenia temperatury 1 grama substancji o 1 stopień Celsjusza.
Wodór, z ciepłem właściwym 14,3 J /g, ma najwyższą odporność cieplną dowolnego znanego pierwiastka, a to sprawia, że każdy związek wodoru jest dość dobrym izolatorem ciepła. Tymczasem niskie ciepło właściwe związków metalicznych jest jedną z cech, które czynią je przydatnymi w aplikacjach wymagających szybkiej wymiany ciepła, takich jak gotowanie czy radiatory.
