Pierwszą akcją Franklina D. Roosevelta jako prezydenta było podpisanie ustawy Emergency Banking Relief Act, inicjującej jego Nowy Ład na specjalnej sesji Kongresu. Ta ustawa dała Rezerwie Federalnej możliwość wydawania dużo gotówki w razie potrzeby dla niektórych banków mających kłopoty.
Efektem ustawy Emerging Banking Relief Act było ustabilizowanie amerykańskich banków, co przywróciło zaufanie posiadaczom rachunków, że ich pieniądze będą bezpieczne przy zdeponowaniu. Była to de facto 100-procentowa gwarancja federalnego ubezpieczenia dla banków, które zostały poddane inspekcjom federalnym i uznane za rozpuszczalniki.
Ta czynność nie miała być rozwiązaniem trwałym. Później Roosevelt podpisał ustawę Glass-Steagal, która zainicjowała FDIC w celu ochrony posiadaczy rachunków bankowych w całym kraju. Akty te zabrały Stany Zjednoczone ze złotego standardu, co zwiększyło ryzyko inflacji.
