Projekcja gnomoniczna jest nieforemnym rzutem mapy uzyskanym przez rzutowanie punktów na powierzchni kuli od środka kuli do punktów w płaszczyźnie stycznej. Opracowany przez Thalesa w VI wieku p.n.e. jest uważana za najstarszą projekcję mapy i jest również nazywana mapą wielkogabarytową.
Projekcja mapy gnomonicznej wyświetla wszystkie wielkie koła jako linie proste; w ten sposób dowolny segment linii na mapie gnomonicznej pokazuje najkrótszą trasę pomiędzy dwoma punktami końcowymi segmentu. W punkcie stycznym nie występują zniekształcenia, ale zniekształcenia szybko się od niego oddalają. Projekcja gnomoniczna jest cenna dla nawigacji, gdy jest używana w połączeniu z projekcją Mercatora i jest bardzo przydatna w wykreślaniu wielkich tras między arbitralnymi celami.
