Abraham Lincoln chciał zostać prezydentem, ponieważ sprzeciwiał się niewolnictwu i chciał ograniczyć ekspansję państw niewolniczych do nowo nabytych terytoriów Zachodu. Lincoln również miał historię jako polityk, wchodząc do Illinois stan prawodawcy już w latach 30. XIX wieku.
Ideały Lincolna i jego tło skłoniły go do zostania politykiem. Ponieważ Lincoln dorastał biednie i był samokształcony, mógł sympatyzować z ludźmi, którzy mieli mniej szczęścia niż on sam. Lincoln realizował swoje marzenie o służbie publicznej w stanowym stanie Illinois jako członek partii Wigów. W 1847 r. Wstąpił do amerykańskiej Izby Reprezentantów i stanowczo sprzeciwiał się wojnie USA przeciwko Meksykowi. W 1858 Lincoln złożył nieudaną ofertę dla Senatu USA, ale jego występ w kampanii dał mu uznanie niezbędne dla jego udanej kampanii prezydenckiej.
