Prezydent Lincoln zawiesił księgę habeas corpus, aby utrzymać porządek publiczny w regionach o dużym natężeniu. Obszary restrykcyjne to obszary, w których ludzie są niespokojni, niesforni i często nieposłuszni. Habeas corpus odnosi się do prawa osoby do stawienia się przed sędzią przed uwięzieniem.
Zawieszanie habeas corpus pomogło Unii wygrać amerykańską wojnę domową. Choć kilka państw leżących na granicy między Unią a Konfederacją było rzekomo członkami tego pierwszego, często posiadały one duże populacje, które sympatyzowały z tym ostatnim. Sytuacja ta utrudniała prezydentowi Lincolnowi utrzymanie porządku w tych obszarach, które były niezbędne do zaopatrywania frontu w żywność, materiały i żołnierzy.
W kwietniu 1861 roku, tuż po wybuchu wojny, tłum w Baltimore przeszkodził postępowi wojsk Unii, powodując gwałtowne zamieszki. W odpowiedzi na to Lincoln zawiesił księgę habeas corpus, ignorując orzeczenie przeciwko niemu wydane przez prezesa Sądu Najwyższego. Rok później zawiesił go w całym kraju, aby utrzymać porządek w domu podczas walki na południu. Oznaczało to, że generałowie Unii mogliby aresztować i przetrzymać bez procesu każdego, kto byłby postrzegany jako zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego.
