Bitwa pod Hastings, 14 października 1066 r., była ważna, ponieważ pokonanie króla Wilhelma II przez Wilhelma Zdobywcę doprowadziło do ery rządów Normanów w Anglii. 25 grudnia 1066, wkrótce po zwycięstwie w Hastings, William został koronowany na króla Anglii w Westminster Abbey w Londynie.
Król Edward Wyznawca Anglii najwyraźniej najpierw zaoferował swojemu kuzynowi Williamowi królestwo. Jednak w chwili jego śmierci w styczniu 1066 r. Nie dotrzymał obietnicy i przekazał tron Haroldowi, hrabiemu Wessex. William zareagował, atakując Anglię armią złożoną z 4,000 do 10 000 żołnierzy we wrześniu 1066 r. Harold pomaszerował na południe, aby spotkać się z nim z około 7 000 mężczyzn. Spotkali się i walczyli na terenie niedaleko miasta Hastings. Bitwa trwała cały dzień, od 9:00 do zmierzchu. Po śmierci Harolda jego armia rozproszyła się, a Normanowie zwyciężyli. William przeniósł się do Londynu, gdzie odbyła się jego koronacja.
Chociaż William spodziewał się szybkiego zakończenia działań wojennych, szlachta anglosaska nadal buntowała się przez kilka lat. W końcu jednak Normanowie opanowali kraj. Francuski stał się oficjalnym językiem dworskim, a połączenie języka anglosaskiego i francuskiego przekształciło się w nowoczesny język angielski. Historycy zgadzają się, że podbój Normanów doprowadził do głębokiej transformacji społeczeństwa angielskiego.
