Prospektorzy, którzy wyjechali do Kalifornii, aby zdobyć złoto w 1849 roku, są nazywani "czterdziestoma dziewięciolatkami" z powodu roku, w którym pierwsi poszukiwacze wyruszyli w podróż górniczą: 1849. Według Reference.com Termin ten pochodzi z początku lat 1850-tych i od tamtej pory był używany w odniesieniu do poszukiwaczy, którzy wzięli udział w kalifornijskim wyścigu golfowym.
Według Biblioteki Kongresu prawie 100 000 czterdziestu dziewięciu osób wyjechało do Kalifornii, by szukać złota w 1849 roku. Ci poszukiwacze złota przybyli z całego świata. Wielu pochodziło ze Stanów Zjednoczonych, ale niektórzy pochodzili z Australii, Nowej Zelandii, Hawajów, Chin, a nawet Europy. Ci, którzy mieszkali za granicą, podróżowali do Kalifornii przez ustalone szlaki handlowe. Ci, którzy przybyli ze wschodnich Stanów Zjednoczonych, podróżowali po całym kraju drogą lądową, by dotrzeć do złotego wybrzeża, jak to się nazywało. Według Biblioteki Kongresu niektórzy mieszkańcy wschodu dotarli do Kalifornii, płynąc do Panamy, przemierzając Panamę pieszo, a następnie płynąc do Kalifornii przez Ocean Spokojny. Na nieszczęście dla czterdziestu dziewięciu, bardzo niewielu, którzy kiedykolwiek znaleźli złoto, lub uderzyło w bogatą Kalifornię. Około czterdziestu dziewięciu osób było w stanie zapewnić sobie życie, dostarczając innym górnikom towarów i usług. Tak więc miasta zostały ustanowione przez czterdzieści dziewięć lat, a populacja Kalifornii gwałtownie wzrosła.
