John D. Rockefeller był nazywany bandytą-bandytą, ponieważ wielu ludzi wierzyło, że używał nieetycznych praktyk biznesowych, by gromadzić swoje niezwykłe bogactwo. Termin "złodziejski baron" powstał w XIX wieku, by opisać grupę przemysłowców, którzy tworzyli ogromne osobiste fortuny. Pierwsze znane użycie tego terminu miało miejsce w 1878 roku, zgodnie ze słownikiem Merriam Webster.
Wśród różnych mężczyzn, którzy w drugiej połowie XIX wieku byli określani mianem baronów-bandytów, John D. Rockefeller był najwybitniejszym. Stworzył wówczas największą firmę i najbardziej dochodową firmę w Stanach Zjednoczonych. To była firma Standard Oil, która przez dziesięciolecia dominowała w przemyśle naftowym.
Rockefeller zastosował wątpliwą taktykę, aby ustalić dominację Standard Oil w branży. Jedną z najbardziej kontrowersyjnych była jego praktyka domagania się rabatów od kolei. Ponieważ Standard Oil dostarczał tak dużą ilość ropy koleją, Rockefeller zażądał, aby koleje zaoferowały mu rabaty, co w gruncie rzeczy stanowi zniżkę. Ta polityka dała firmie Standard Oil przewagę konkurencyjną nad innymi firmami naftowymi. Zawodnik Rockefellera rozważał tę praktykę i inne, których popełnił niesprawiedliwie, co doprowadziło do opisania go jako barona zbrodniarza.
