Badania przedmałżeńskie krwi były stosowane w celu sprawdzenia, czy ludzie biorą ślub za kiłę, różyczkę, HIV i anemię sierpowatą. Celem takich testów było upewnienie się, że zakażona osoba została leczona przed zakażeniem lub jej partner lub dziecko. W Stanach Zjednoczonych prawa przedmałżeńskie krwi zostały uchwalone w latach 30. i 40. XX w., Kiedy to kiłę uznano za potencjalny problem zdrowia publicznego.
Prawa przedmałżeńskiego testowania krwi zostały napisane w czasach, gdy seks przedmałżeński był w dużej mierze źle postrzegany, a prawodawcy piszący te prawa prawdopodobnie zakładali, że większość spotkań seksualnych odbywa się w granicach małżeństwa. We współczesnej kulturze spotkania seksualne zwykle odbywają się zarówno w więziach małżeńskich, jak i poza nimi, co sprawia, że testy te są w dużej mierze nieistotne z punktu widzenia zdrowia publicznego.
Tylko Dystrykt Kolumbii wymaga przedmałżeńskich badań krwi dla obojga partnerów; jednak Montana wymaga, by kobiety otrzymywały przedmałżeńskie badania krwi, aw Nowym Jorku kandydaci Afro-Amerykanów i Hiszpanie muszą zostać przetestowani na anemię sierpowatą.
Powód, dla którego Montana może nadal testować swoje mieszkanki, wiąże się z faktem, że testy te często były badane pod kątem różyczki. Różyczka może być śmiertelna, jeśli przejdzie od matki do płodu; Jednak nawet kobiety w Montanie mogą zrezygnować z testów z odstąpieniem od lekarza.
