Termometry rtęciowe nie działają poniżej punktu zamarzania rtęci, który wynosi minus 38,83 stopnia Celsjusza lub minus 37,89 stopnia Fahrenheita. Opary rtęci i fizyczny kontakt z rtęcią są bardzo niebezpieczne. Złamanie termometru rtęciowego wymaga odpowiedniego sprzętu i procedur, aby bezpiecznie oczyścić i wyrzucić wycieki rtęci.
Rtęć rozszerza się i kurczy z temperaturą, a gdy znajduje się w oznaczonej szklanej rurce o wąskiej średnicy, może dokładnie mierzyć temperaturę. Rtęć jest używana w termometrach od 1714 r. I nadal jest używana przez naukowców w wielu częściach świata. W przypadku prac zewnętrznych czyste termometry rtęciowe muszą być doprowadzane do pomieszczeń w niskich temperaturach, aby zapobiec ich pękaniu. W zastosowaniach bardzo zimnych czasami używany jest termometr ze stopu rtęciowo-talowego, ze względu na jego niższy punkt zamarzania.
Rtęć łatwo odparowuje i stwarza szkodliwe dla zdrowia zagrożenie dla tych, którzy mają z nią kontakt. Ze względu na nieodłączne zagrożenia dla zdrowia, które pojawiają się, gdy pęknie termometr rtęci, wiele stanów i krajów zakazało produkcji, sprzedaży lub dystrybucji termometrów rtęciowych w szkle.
W przypadku użytku domowego, termometry wypełnione alkoholem i cyfrowe służą jako alternatywy dla termometrów rtęciowych, w szczególności do pomiaru gorączki. Jednak stare termometry rtęciowe pozostają w użyciu w niektórych szkołach, domach i firmach. Prawidłowe usuwanie termometrów rtęciowych zależy od jurysdykcji i należy je zbadać przed ich odrzuceniem.
