Światło załamuje się, gdy przechodzi przez granicę dwóch odmiennych materiałów, ponieważ prędkość i długość fali światła zmieniają się w różnych mediach. Światło nie załamuje się podczas przechodzenia między dwoma mediami o identycznych współczynnikach załamania lub gdy spada prostopadle do interfejsu.
Załamanie światła z ośrodka, w którym przemieszcza się szybciej do ośrodka, w którym porusza się wolniej, jest w kierunku normalnym do interfejsu. Ta forma załamania pojawia się, gdy światło przemieszcza się z powietrza do wody lub szkła, ponieważ jest szybsze w tym pierwszym. Światło przemieszczające się z wolniejszego medium do szybszego odrywa się od normalnego do interfejsu. Stopień załamania od wolniejszego do szybszego jest równy i przeciwny do załamania od szybciej do wolniejszego. Stopień załamania między dwoma ośrodkami określa się ilościowo za pomocą odpowiednich wskaźników refrakcji. Gdy wzrasta wartość względnego współczynnika załamania między dwoma ośrodkami, wzrasta również stopień załamania promienia światła przechodzącego przez interfejs między dwoma ośrodkami. Załamanie światła jest regulowane przez prawo Snell'a, które stwierdza, że współczynniki załamania pomiędzy dwoma mediami są proporcjonalne do odwrotności sinusoidy padającego i wschodzących kątów promienia świetlnego w stosunku do normalnego.
