Whitcomb L. Judson opatentował prototyp zamka błyskawicznego w Chicago w 1893 roku. Zamek błyskawiczny miał być zamiennikiem guzików do butów. Chociaż Judson jest w dużej mierze uznany za wynalazek, jego "zapięcie na klamrę" było nieco inne niż w przypadku współczesnego zamka błyskawicznego.
Elias Howe, który wynalazł maszynę do szycia, stworzył jeszcze wcześniejszy prototyp zamka niż Judson. Ale Howe nigdy nie próbował patentować ani sprzedawać swojego wynalazku. Judson został więc uznany za wynalazek. Judson był już znakomitym wynalazcą, gdy kilka dziesięcioleci później wpadł na pomysł, by zamknąć szafkę ze sprzączką. Szafka z klamrami została wystawiona na targach w Chicago w 1893 roku, ale nie odniosła sukcesu, ponieważ często ulegała uszkodzeniu lub była zakłócana. Gideon Sunbach i inżynier udoskonalili wynalazek Judsona w 1913 roku. Po tym, jak Sunbach sprawił, że zamek błyskawiczny stał się bardziej niezawodny, stał się podstawą odzieży i butów używanych przez armię Stanów Zjednoczonych. Termin suwak został jednak ukuty dopiero w 1923 roku, kiedy firma B.F. Goodrich rozpoczęła produkcję kaloszy z zamkiem błyskawicznym. Jak na ironię, Judson zmarł w 1909 roku i nigdy nie widział wyrafinowanego prototypu Sunbacha ani nie słyszał słowa "zamek błyskawiczny". W połowie lat trzydziestych suwaki nie były już wyłączne dla wojska i stały się podstawą odzieży i obuwia dla cywilów.
