Według oceny dokonanej w 2008 r., kiedy diabeł tasmański znalazł się na czerwonej liście zagrożonych gatunków, na wolności pozostało około 10 000 do 25 000 dojrzałych diabłów tasmańskich. Wszystkie diabły tasmańskie nie są. w niewoli na żywo na wyspie Tasmania u wybrzeży Australii.
W latach 90. XX w. całkowita populacja diabłów tasmańskich została oszacowana na 130 000 do 150 000. Od tego czasu liczba ludności stale się zmniejsza. Główną przyczyną był wybuch choroby diabła na twarzy. Jest to zaraźliwy nowotwór, który powoduje powstawanie guzów wokół twarzy i ust. Ponieważ udręczone zwierzę nie może jeść, głoduje na śmierć. W niektórych obszarach, gdzie choroba jest powszechna, populacje diabłów tasmańskich zmniejszyły się o 90 procent. Co więcej, tysiące diabłów tasmańskich jest ofiarami wypadków drogowych rocznie. Wiele diabłów tasmańskich jest także zabijanych każdego roku przez źle kontrolowane psy. W latach 80. i 90. XX w. Duże ilości diabłów tasmańskich zostały zatrute przez ranczerów, a eksterminacja na terenach rancza jest kontynuowana na mniejszą skalę pomimo zagrożenia ze strony diabła tasmańskiego.
Wysiłki mające na celu wyeliminowanie DFTD obejmują eutanazję dotkniętych osób i badania nad terapiami i szczepionkami. Dodatkowo, zdrowe populacje diabłów tasmańskich zostały wyizolowane w niewoli w celu ochrony przed chorobą, tak aby w przypadku wyginięcia dzikich populacji, gatunek można ponownie wprowadzić.
