Benzyna składa się z wodoru i atomów węgla ułożonych w łańcuchy. Palenie benzyny w obecności tlenu przekształca ją w dwutlenek węgla i wodę, uwalniając energię.
Benzyna jest w rzeczywistości mieszaniną dużej ilości ciekłych węglowodorów pochodzących z destylacji ropy naftowej. Jest wysoce łatwopalny, gdy obecny jest tlen. Gdy benzyna jest spalana, wiązania chemiczne są rozkładane na bardziej stabilne wiązania o niższej energii w egzotermicznej reakcji, która uwalnia znaczne ilości energii.
Większość benzyny produkowanej na świecie służy do napędzania silników spalinowych. W silniku spalinowym mieszanka benzyny i powietrza jest rozpylana do komory. Tłok wsuwa się do komory, ściskając mieszaninę gaz-powietrze. Świeca zapłonowa wytwarza iskrę elektryczną, która rozpala benzynę, uwalniając ciepło. Gorące gazy w cylindrze rozszerzają się, ponownie wciskając tłok w dół. Zawór wylotowy otwiera się, umożliwiając wylot do odpowietrzenia, a proces rozpoczyna się od nowa. Ruch w górę i dół tłoków wielokrotnie wznoszących się i opadających jest zamieniany na ruch obrotowy przez wał korbowy. Poprzez spalanie benzyny w wielu małych seriach zamiast na raz, energia wybuchowa paliwa jest uwalniana w kontrolowany i względnie bezpieczny sposób.
