Zamarzanie-odmarzanie, znane także jako szronienie, spowodowane jest przez wodę, która wnika w głąb skał, rozszerzając się, gdy zamarza, a następnie wbijając się w skałę, gdy się topi. Z biegiem czasu proces ten może usuwać duże kawałki kamienia z powierzchni skalnych i wysyłać gruz z górki na duże piargi.
Mroźne warunki atmosferyczne są najskuteczniejsze w mokrych środowiskach, gdzie temperatura rutynowo unosi się w pobliżu punktu zamarzania wody. Mokre środowisko daje płynną wodę szansę na pracę w niekiedy mikroskopijnych pęknięciach i niedoskonałościach w kamiennej twarzy. Zimne środowisko sprzyja tworzeniu się kryształków lodu, które wywierają nacisk na wszystkie strony pęknięcia i rozszerzają szczelinę. Jeśli temperatura ma tendencję do fluktuacji powyżej i poniżej zera stopni Celsjusza, woda ma szansę powtórzyć cykl kilka razy, wnikając głębiej przy każdym cyklu zamrażania i rozmrażania i poszerzając pęknięcie, jak klin coraz głębiej i głębiej.
W przeciwieństwie do kamienia, który został zwietrzały pod bieżącą wodą, zmrożona skała zazwyczaj rozpada się na ostre, kanciaste fragmenty. Czasami te fragmenty są znacznych rozmiarów i rozbijają się dalej, gdy spadają z żywej skały.
