Hydrotermalne wyloty tworzą się w środkowych warstwach oceanu, gdzie płyty tektoniczne rozpościerają się, a woda morska przesącza się w dół szczelin i jest ogrzewana przez gorącą magmę. Po raz pierwszy zaobserwowano je w 1977 r. na Wyspach Galapagos przez naukowców, którzy odkryli że bakterie przekształcały toksyczne materiały do wentylacji w użyteczną energię dla innych organizmów, których nigdy wcześniej nie widziano.
W obszarach, w których płyty Ziemi rozpościerają się, woda morska krąży pod skorupą oceanu i jest podgrzewana. Gdy podgrzana woda ponownie wzrośnie do powierzchni dna oceanu, zostaje wypuszczona w postaci pióropusza.
Najcieplejsze, najciemniejsze smugi są czarne, bogate w siarkę i mogą osiągać wysokość do 18 pięter. Białe smugi są chłodniejsze i mają mniejszy rozmiar i zawierają bar, wapń i krzem.
