Na początku XX wieku proces wydobywania siarki metodą Frascha stał się najpopularniejszym sposobem wydobywania siarki. Jednak pod koniec 1900 roku większość siarki została wyprodukowana poprzez odzyskanie jej z ropy naftowej i gazu.
Proces Frascha jest sposobem zbierania głęboko zasadzonej siarki z ziemi, którą opracował chemik Herman Frasch. W tym procesie woda jest podgrzewana do 170 stopni Celsjusza i pompowana do ziemi, gdzie topi siarkę. Siarka jest następnie podnoszona na powierzchnię za pomocą sprężonego powietrza i umieszczana w wielkich kadziach, gdzie woda powoli wyparowuje z siarki. Proces ten był najczęstszym sposobem zbierania siarki, ale tylko od 1895 do 1970 roku.
Po 1970 roku odkryto, że siarkę można wytwarzać z ropy i gazu. Niektóre rodzaje ropy i gazu są uważane za "kwaśne" lub bogate w siarkę. Siarka jest wydobywana podczas rafinacji ropy naftowej. Siarka odzyskuje się głównie w wybranych obszarach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, byłym Związku Radzieckim i Azji Zachodniej.
Przemysłowo siarka jest używana do produkcji kwasu siarkowego, który jest najpopularniejszym związkiem chemicznym na świecie. Kwas siarkowy jest wymagany w wielu pośrednich etapach w przemyśle wytwórczym i chemicznym.
