The Dust Bowl było zarówno lokalizacją geograficzną na Środkowym Zachodzie, jak i serią niszczących suszy, które okaleczyły gospodarkę w 1930 roku, zamykając wiele farm i zmuszając rolników do wyjazdu w poszukiwaniu miejsc pracy, które nie istniały. < /strong> Pierwsza z susz wystąpiła podczas Wielkiego Kryzysu, co oznaczało brak pracy. Wielu byłych rolników znalazło się bezdomnych.
Exodus rolników i pracowników migrujących z Dust Bowl był największym doświadczeniem Stanów Zjednoczonych w tak krótkim czasie. W 1940 roku aż 2,5 miliona ludzi opuściło region Great Plains, a 200 000 z nich przeprowadziło się do Kalifornii, mając nadzieję na zmianę losu. Wielu mieszkańców Dust Bowl po prostu pakowało to, co mieli i zostawili, nie wiążąc luźnych końców, a nawet nie zamykając drzwi. W rezultacie duża liczba banków i firm Midwestern gwałtownie się zamyka.
Ci, którzy zostali, zmagali się z rekordowo niskimi cenami za swoje plony i zwierzęta gospodarskie, w wyniku jednoczesnego Wielkiego Kryzysu. W 1933 r. Hodowcy trzody zabili 6 milionów zwierząt, aby zmniejszyć podaż w nadziei na podniesienie cen. Późniejsza reakcja opinii publicznej skłoniła rząd federalny do stworzenia Korporacji Surplus Relief, która zapewniła nadwyżki plonów i zwierząt gospodarskich ubogim, a nie marnowała.
Autor John Steinbeck napisał o ery Dust Bowl w powieściach "Of Mice and Men" i "Grapes of Wrath", za które otrzymał nagrodę Pulitzera.
