System kontynentalny został opracowany przez Napoleona Bonapartego i był planem powstrzymania i zniszczenia ekonomicznego dobrobytu Brytyjczyków. System był krótki i istniał tylko od 1806 do 1807 roku.
System Kontynentalny domagał się ograniczenia dostępu do brytyjskich towarów nawet przed wejściem do Europy. Napoleon zamknął wszystkie porty swojego imperium na rzecz brytyjskich towarów i udało mu się doprowadzić Rosjan, Prusaków i Austriaków do przyłączenia się do niego. Napoleon miał nadzieję, że doprowadzi to Brytanię do gospodarczej depresji, która utrudniłaby Brytyjczykom utrzymanie silnej floty. Chciał również wykorzystać czas na budowę francuskiego przemysłu wytwórczego.
System rozpoczął się w 1806 r. od berlińskiego dekretu Napoleona i kontynuował dekret z Mediolanu w 1807 r. Brytyjczycy zemścili się, używając potężnej marynarki wojennej, aby stworzyć blokadę wszystkich europejskich statków. Brytyjczycy powiedzieli, że gdyby Europa nie pozwoliła im dokować swoich statków w europejskich portach, nie pozwoliliby Europejczykom wykorzystać swojego oceanu. Stworzyło to poważną przeszkodę na wewnętrznym europejskim rynku handlowym, który w tamtym czasie polegał głównie na żegludze morskiej.
Wielu myśli o tym akcie Napoleona jako wczesnej sankcji EWG (Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej). Narody Europy próbowały wzmocnić własną gospodarkę przed poważnymi rabunkami ze strony Brytyjczyków.
