Adaptacja to genetycznie zakodowany produkt doboru naturalnego, który umożliwia gatunkowi rozwinięcie funkcjonalnej cechy, która pomaga zapewnić jego przetrwanie. Gdy środowisko gatunku zmienia się w czasie, selekcja naturalna działa z genetyczną zmiennością populacji, aby produkować potomstwo o różnych cechach. Te potomstwo, które ma cechy najlepiej przystosowane do przeżycia, to te, które będą produkować podobne potomstwo, podczas gdy te mniej przystosowane do przeżycia ostatecznie umierają.
Członkowie populacji gatunków, którzy są w stanie w większym stopniu rozmnażać się, mogą przekazywać geny zawierające korzystne adaptacje funkcjonalne przyszłym pokoleniom. Te, które mniej się rozmnażają, prawdopodobnie w wyniku braku funkcjonalnego genu adaptacyjnego, nie będą mogły przekazywać swoich mniej adaptacyjnych genów licznym pokoleniom. To powoduje, że populacja gatunków zmienia się w miarę postępu pokoleń.
Pióra są przykładem zmienności genetycznej i selekcji naturalnej współpracujących ze sobą w celu stworzenia funkcjonalnej adaptacji. Ptaki dziedziczące gen, który wytwarza pióra, mogły latać i lepiej nadawały się do przeżycia. Ci, którzy nie byli w stanie latać i nie przetrwali. Kiedy zmienia się siedlisko gatunku, populacja rezydująca może przenieść się do innego środowiska lepiej do niej przystosowanego, lub może opracować adaptację, która umożliwi mu przetrwanie w zmienionym środowisku. Jeśli nie nastąpi żadna z tych zmian, istnieje możliwość wymarcia gatunku.
