Płatki śniegu tworzą się w atmosferze, gdy bardzo zimne krople wody tworzą zamrożone kryształy wokół drobinek kurzu lub pyłków. Kiedy te kryształki lodu opadają bliżej ziemi, para wodna zamarza na pierwotnym krysztale i płatkach śniegu rosną większe z więcej kryształów. Zamarznięta woda tworzy sześciostronne kryształy.
Te sześciostronne kryształy mają różne kształty w zależności od temperatury otaczającego powietrza. Długie, igłowate kryształy panują w temperaturze 23 stopni Fahrenheita, podczas gdy płaskie, płytkowe kryształy powstają przy 5 stopniach Fahrenheita. Poszczególne ramiona płatka śniegu mogą rónić się inaczej, gdy płatek śniegu spadnie na Ziemię. Jeśli atmosfera zmienia się z jednej warstwy na drugą, ramiona płatka śniegu rosną przez pewien czas w jedną stronę, a później później zmieniają się w inny wzór.
Żadne dwa płatki śniegu nie są dokładnie takie same, ponieważ każdy kryształ podąża nieco innymi ścieżkami od atmosfery do powierzchni. Nawet dwa płatki śniegu obok siebie nie podążają dokładnie tą samą ścieżką w dół. Wszystkie płatki śniegu mają sześć boków ze względu na sposób, w jaki woda tworzy wzory krystaliczne na poziomie molekularnym, ale nie ma dwóch identycznych płatków. Większość płatków śniegu ma mniej niż ½ cala szerokości, chociaż niektóre z nich osiągają 2 cale średnicy w odpowiednich warunkach.
Większość śniegu występuje, gdy temperatura wynosi 15 stopni Fahrenheita lub jest wyższa, chociaż nie może być zbyt zimno na śnieg, zgodnie z National Snow & Ice Data Center. W cieplejszym powietrzu znajduje się więcej pary wodnej, więc jest mało prawdopodobne, aby zimne powietrze miało wystarczająco dużo wilgoci, aby wytworzyć śnieg.
