Zwierzęta reagują na bodźce poprzez zamrożenie w miejscu, ucieczkę lub w przypadku zmiany środowiska, poprzez badanie nowego otoczenia. Pewne zachowania, takie jak kojarzenie się lub gniazdowanie, są reakcjami na bodźce feromonowe. Światło dzienne stymuluje dobowe zwierzęta, aby stały się aktywne, jednocześnie wysyłając nocne stworzenia do snu.
Reakcja zamarzania w miejscu jest typowa dla młodych gatunków drapieżnych. Kaczątka kucają i zamrażają, gdy ptaki latają nad głową, aby uniknąć wykrycia. Źrebięta rodzą się prawie bezwonne, a ich pstrokate płaszcze zapewniają dobry kamuflaż, o ile pozostają nieruchome.
Psy preriowe, które żyją w dużych koloniach, są przykładami zwierząt reagujących na bodźce związane z niebezpieczeństwem przez bieganie i ukrywanie się. Psy preriowe na zmianę pełnią rolę obserwatorów, nieustannie pobierają powietrze, słuchają i skanują horyzont. Jeśli zostanie wykryty drapieżnik, alarmowy krzyk gaśnie, a cała kolonia kieruje się ku bezpieczeństwu podziemnych tuneli.
Niektóre gatunki ptaków, takie jak maskonur, łączą się na całe życie. Kiedy ptaki spotykają się na corocznym miejscu gniazdowania, witają się gestami i dźwiękami, które stymulują parę do przygotowania gniazda i partnera. Dla nocnych stworzeń, takich jak nietoperze, ciemność pobudza je do przebudzenia i wylatuje na nocne niebo w poszukiwaniu jedzenia.
