Oczy, stawy i mięśnie oraz narządy przedsionkowe w uszach wewnętrznych kontrolują równowagę ciała wysyłając sygnały nerwowe do mózgu. Dysfunkcjonowanie któregokolwiek z tych systemów może spowodować utratę równowagi .
Światłoczułe zakończenia nerwowe lub receptory czuciowe w siatkówce wysyłają impulsy nerwowe do mózgu. Te wizualne sygnały sensoryczne są wykorzystywane przez mózg, aby pomóc utrzymać równowagę.
Wejście czuciowe dostarczane przez mięśnie i stawy, poczucie propriocepcji, jest odbierane przez mózg. Mięśnie i stawy są otoczone przez receptory czuciowe wrażliwe na nacisk lub rozciąganie, a te impulsy zmysłowe informują mózg, co ciało robi w każdej chwili. Impulsy, które pochodzą z szyi, które wskazują kierunek głowy i impulsy, które pochodzą z kostek, które determinują ruch lub kołysanie ciała, są najważniejsze.
Złożona seria korytarzy i komór w kościstej czaszce ucha wewnętrznego nazywana jest układem przedsionkowym. Te komory są wypełnione i otoczone płynem. Identyczne, ale niezależne systemy znajdują się w obu uszach. Każde ucho wewnętrzne ma komponent słuchowy zwany ślimakiem i składnik równowagi zwany aparatem przedsionkowym, składający się z narządów otolitycznych i trzech kanałów półkolistych. Istnieje również receptor sensoryczny, który reaguje na ruch głowy. Kiedy głowa zmienia kierunek, następuje opóźnienie płynów, powodując nagięcie receptora czuciowego. Stwarza to impuls, który mówi mózgowi o ruchu. Kiedy te aparaty przedsionkowe działają prawidłowo, symetryczne impulsy wysyłane są do mózgu. Zatem impulsy płynące z prawej strony zgadzają się z impulsami płynącymi z lewej strony i osoba pozostaje zrównoważona. Gdy impulsy się nie zgadzają lub są asymetryczne, dana osoba może stracić równowagę i stać się oszołomiona.
