System wydalniczy to zbiór narządów, których zadaniem jest usuwanie nadmiaru azotu i innych toksyn z organizmu. Nerki, wątroba i jelito grube spełniają większość obowiązków związanych z filtracją. Stałe odpady przechodzą przez okrężnicę, odpady gazowe wypływają z organizmu przez płuca, a nadmiar płynnych liści przechodzi przez pęcherz i skórę.
Proces wydalniczy rozpoczyna się, gdy wątroba tworzy żółć, przenosząc ją do pęcherzyka żółciowego i dalej do jelita cienkiego. Żółć zaczyna rozkładać stałe odpady i jest zdolna do przekształcania substancji, takich jak amoniak, w mniej szkodliwy mocznik. Bile pełni również ważną rolę w rozkładaniu lipidów, oddzielając użyteczne tłuszcze od odpadów. Mocznik, sole i azotowe produkty uboczne są absorbowane do krwioobiegu. Tutaj przechodzą one do nerek i są filtrowane do pęcherza. Nadmiar wody może być również kierowany na skórę. Tam przepływa przez gruczoły potowe i wyparowuje, z solą i innymi zanieczyszczeniami.
Pozostała substancja stała przechodzi przez jelito cienkie do jelita grubego, gdzie pozostała woda zostaje usunięta i przepływa do pęcherza. Pozostałe stałe odpady są przekształcane w fekalia i wydalane z organizmu przez okrężnicę.
