Limit rozdzielczości ludzkiego oka wynosi 5 * 10 ^ (- 4) radianów dla większości ludzi. Kryterium Raleigha jest zwykle używane do wyznaczania granicy rozdzielczości systemu obrazowania, jednak biologia jest również czynnikiem, więc faktyczna rozdzielczość oka czasami różni się od kryterium Raleigh.
Granica rozdzielczości dowolnego systemu obrazowania jest ograniczona dyfrakcją: jak światło zachowuje się, gdy świeci przez okrągły otwór. Kryterium Raleigha dla okrągłej apertury jest sin (theta) = 1,22 * (długość fali /odległość), w którym theta jest granicą rozdzielczości. Jednakże granica rozdzielczości dyktowana przez kryterium Raleigha dla przysłony równej 5 milimetrom i długości fali równej 500 nanometrom wynosi 1,22 * 10 ^ (-4) radianów, co oznacza, że granica rozdzielczości oka nie jest wyłącznie dyktowana przez dyfrakcję i w grę wchodzą czynniki biologiczne.
