Według Dictionary.com, naturalna odporność, która jest czasami nazywana rodzimą odpornością, jest genetycznym oporem organizmu wobec pewnych chorobotwórczych patogenów. Sztuczna odporność pojawia się, gdy przeciwciała rozwijają się w odpowiedzi na obecność swoistego antygenu, np. Po szczepieniu lub narażeniu na chorobę zakaźną.
Według Vaccines.gov, infekcje są najczęstszą przyczyną chorób u ludzi. Każda istota ludzka ma pewien stopień naturalnej odporności na czynniki zakaźne. Pierwszą taką barierą jest skóra, która fizycznie blokuje dostęp patogenów do tkanek ciała. Wewnętrznie, zdrowi ludzie mają układ odpornościowy, który jest w stanie pokonać wiele mikroorganizmów występujących w przyrodzie. Ten układ odpornościowy jest silnie uzależniony od genetyki, a specyficzne choroby, przed którymi chroni, będą się różnić w zależności od osoby.
Sztuczna odporność może być indukowana przez szczepienia. CDC opisuje odporność sztuczną pod względem aktywności w stosunku do pasywnej. Odporność bierna zwykle obejmuje transfuzję przeciwciał dostosowanych do pokonania czynnika zakaźnego. Aktywna odporność jest wynikiem działania układu odpornościowego pacjenta bezpośrednio na osłabioną lub martwą postać patogenu i reagowania poprzez rozwój odporności na czynnik. Ta czynna odporność, naturalna lub sztuczna, jest długotrwała, a czasami pozostaje do końca życia.
