W porównaniu do żeńskich szkieletów, szkielety mężczyzn są większe i cięższe, i mają więcej rozwoju kości wokół punktów mocowania mięśni. Kości męskie są dłuższe, grubsze i bardziej wytrzymałe. Jednak największa różnica występuje w miednicy. Miednica na żeńskim szkielecie jest większa i bardziej otwarta, co jest bezpośrednim wynikiem roli rodzicielskiej.
Kobieca miednica ma duży, okrągły wlot miednicy w porównaniu z męskim węższym wlotem miednicy w kształcie serca. Samica ma szersze nacięcie kulszowe, a jej kości biodrowe są rozchylone na zewnątrz w porównaniu z męską strukturą szkieletową. Kobieca miednica ma również szerszy kąt, w którym spotykają się dwie kości łonowe.
Istnieją również różnice w czaszkach. Męskie czaszki są zwykle cięższe, większe i grubsze w stosunku do kobiecych czaszek. Ich struktura twarzy jest ogólnie bardziej chropowata. Samce mają bardziej wyraźny grzbiet czoła, prawie całkowicie nieobecny u samic i mają widoczne oczodoły.
Ważne jest, aby zauważyć, że cechy charakterystyczne męskie i żeńskie mogą się pokrywać, mimo że występuje naturalny dymorfizm płciowy. Mężczyźni wciąż mogą być krótcy z lekkimi ramkami, podczas gdy kobiety mogą mieć wąskie pasy miednicy, które nie pozwalają na naturalny poród. Wobec braku tych niejednoznaczności szkielety męskie i żeńskie można odróżnić poprzez badanie kości.
