Według Centrum trzęsień ziemi w Południowej Kalifornii (SCEC) różnica między trzęsieniem ziemi, znanym również jako szok termiczny, a wstrząsem wtórnym, polega na tym, że wstrząs podążający ściśle podąża za większym trzęsieniem ziemi iw przybliżeniu takim samym obszar taki jak to trzęsienie ziemi. Trzęsienia ziemi są zazwyczaj silniejsze i trwają dłużej niż wstrząsy wtórne. Wystąpienie wstrząsu wtórnego nie nastąpi, jeśli nie nastąpi najpierw awaria sieci.
Wstrząsy wtórne mogą występować tak często, jak trzęsienia ziemi występujące w określonym obszarze. Wstrząsy wtórne zdarzają się przez kilka tygodni, miesięcy a nawet lat, zauważa SCEC. Generalnie występują większe, dłuższe i częstsze wstrząsy wtórne, gdy główne trzęsienie ziemi jest duże.
SCEC wyjaśnia również, że wstrząs domowy jest normalnym trzęsieniem ziemi w każdym szczególe fizycznym. Jedyną różnicą między "arbitralnym trzęsieniem ziemi" a "wstrząsem wtórnym" jest to, że po większym trzęsieniu ziemi następuje natychmiastowy wstrząs. Sejsmolodzy określają trzęsienie ziemi jako wstrząs wtórny, stosując dwie wytyczne. Po pierwsze, trzęsienie ziemi musi nastąpić w "strefie wstrząsów wtórnych", która jest zwykle definiowana jako obszar w obrębie jednej długości przerwania pęknięcia powierzchni pęknięcia lub powierzchni zdefiniowanej przez sejsmologów na podstawie poprzedniej aktywności wstrząsów. Po drugie, musi się zdarzyć w tej strefie, zanim poziom aktywności sejsmicznej w tym obszarze powróci do poziomu przed wstrząsem. Trzęsienie ziemi, które spełnia te dwa kryteria, jest uważane za wstrząs następczy.
