Chromatyna i chromosomy są zarówno strukturami DNA, ale chromosomy są skondensowaną chromatyną. DNA istnieje w większości przypadków jako chromatyna, dzięki czemu DNA jest dostępny dla białek do transkrypcji, a białka można wytworzyć podczas procesu translacji. Chromatyna ulega kondensacji w chromosomach podczas mitozy, aby zapewnić, że replikowane informacje genetyczne są równo dzielone między dwie powstałe komórki potomne.
Chromatyna to DNA zwinięte w jednostki zwane nukleosomami. DNA jest dostępne dla białek transkrypcyjnych poprzez modyfikację enzymatyczną i przebudowę chromatyny. Chromosomy są jeszcze ściślej zwinięte niż chromatyna i są skondensowane w supercoile. Aby skondensować DNA do chromatyny i chromatyny, które mają być skondensowane na chromosomy, białka zwane histonami cewią DNA. Histony dostarczają energii niezbędnej do zagęszczania i służą jako struktury do nawijania DNA. Energia dostarczana przez dodatnio naładowane histony wynika z oddziaływań elektrostatycznych z ujemnie naładowanym DNA.
DNA musi być skondensowany jako chromatyna, a jeszcze bardziej jako chromosomy, ponieważ cały DNA pojedynczej diploidalnej komórki ludzkiej, która nie została zwinięta, szacuje się na około 2 metry. Dla porównania typowa komórka eukariotyczna ma średnicę od 10 do 100 nanometrów.
