Prawo indukcji Faradaya, czyli indukcja wzajemna, jest zasadą działania transformatora jednofazowego. Wzajemna indukcja opisuje proces, w którym cewka z drutu magnetycznie wprowadza napięcie do innych cewek znajdujących się w pobliżu. Nazywane są transformatorami, ponieważ przekształcają rodzaj napięcia lub prądu w inny.
Transformatory są używane głównie do przekształcania wyższego napięcia w niższe, bezpieczniejsze napięcie, z którego mogą korzystać urządzenia i inne urządzenia elektryczne. Napięcie jest przesyłane przez linie energetyczne przy wyższym napięciu w celu ograniczenia strat mocy w sieci. Transformatory mogą zwiększać lub zmniejszać napięcie bez modyfikowania częstotliwości prądu lub ilości energii przesyłanej między uzwojeniami za pośrednictwem obwodu magnetycznego.
Transformator jednofazowy składa się z dwóch cewek przewodu elektrycznego zwanych uzwojeniami pierwotnymi i wtórnymi, zgodnie z Twoim Elektrycznym Domem. Pierwotnie wiadomo, że ma wyższą wartość napięcia. Obie cewki są owinięte wokół wspólnego zamkniętego obwodu magnetycznego, który jest nazywany rdzeniem. Rdzeń składa się z kilku warstw żelaza, laminowanych razem w celu zmniejszenia strat. Połączenie ze wspólnym rdzeniem umożliwia przesyłanie energii z jednej cewki do drugiej bez połączenia elektrycznego. Gdy prąd przepływa przez cewkę pierwotną, powstaje pole magnetyczne, które indukuje napięcie w cewce wtórnej. Zwykle cewka pierwotna jest miejscem, w którym pojawia się wysokie napięcie, a następnie transformowana w celu wytworzenia pola magnetycznego. Zadaniem cewki wtórnej jest przekształcenie zmiennego pola magnetycznego w energię elektryczną, dostarczanie wymaganego napięcia wyjściowego.
