Test na katalazę określa, czy bakterie mogą wykorzystywać tlen jako terminalny akceptor elektronów w oddychaniu. Jeśli typ bakterii zawiera katalazę, jest w stanie wykorzystać tlen, a pęcherzyki kolonii, gdy są wystawione na działanie nadtlenku wodoru.
Katalaza jest enzymem wytwarzanym przez niektóre bakterie, aby chronić się przed produktami ubocznymi metabolizmu tlenu, zgodnie z Michigan State University. Test katalazy identyfikuje tlenowe lub fakultatywne beztlenowe bakterie wykorzystujące nadtlenek wodoru jako reagent. W warunkach laboratoryjnych test katalazy często określa, czy typem bakterii jest Staphylococcus, który jest w stanie używać tlenu, czy też Streptococcus, który nie może używać tlenu.
W protokole dla tego laboratorium roztwór 3% nadtlenku wodoru jest umieszczany na czystym szkiełku. Sterylny drewniany aplikator nasącza bakterie, które następnie zanurza się w nadtlenku na szkiełku. Jeśli kolonia pęcznieje natychmiast, bakterie zawierają katalazę. Jeśli nie pojawią się pęcherzyki, bakterie nie będą w stanie wykorzystać tlenu jako akceptora elektronów. Bulgotanie występuje, ponieważ katalaza rozkłada nadtlenek zarówno na wodę, jak i na gazowy tlen. Bakterie, które nie zawierają katalazy są zwykle beztlenowcami, ale mogą być fakultatywnymi beztlenowymi fermentami.
