Andrew Jackson bardzo publicznie podjął działania mające na celu usunięcie rdzennych Amerykanów z ziemi, którą zajmowali i zmusił ich do zachodu na rzecz białych osadników. Podpisał te idee za pomocą indyjskiej ustawy o usunięciu z 1830 roku.
Działania prawne Andrew Jacksona były przedłużeniem wcześniejszych orzeczeń Sądu Najwyższego, że rdzenni Amerykanie nie mogli posiadać tytułu do ziemi, którą zajmowali. Niektóre plemiona indiańskie współpracowały w tym wysiłku, ale inne nie. Naród Cherokee walczył z wyrokiem Sądu Najwyższego za pomocą środków prawnych przed ustawą o usunięciu Indian w Jackson, ale przegrał. Polityczna motywacja do usunięcia rdzennych Amerykanów z ich ziemi była zakorzeniona w ekspansjonizmie. Jackson chciał usunąć rdzennych Amerykanów, aby ziemie, które zajmowali, mogły zostać uwolnione dla białych osadników.
Działania Jacksona podczas jego prezydentury spowodowały przesiedlenie ponad 46 000 rdzennych Amerykanów. Podpisano liczne umowy między gabinetem Jacksona a niektórymi rodowitymi narodami Ameryki, w których rzekomo dobrowolnie zrzekli się swojej ziemi. Ponad 25 milionów akrów ziemi uzyskano w wyniku takich traktatów, otwierając drogę dla białych osadników i niewolnictwa. Wysiłki Jacksona jako prezydenta były przedłużeniem wcześniejszych działań wojskowych, które podjął przeciwko Creeksowi.
