Niektóre z efektów Podziemnej Kolei to niewolnicy, którzy robią to dla wolności, wzmocnienie ustawy z 1793 r. o niewolniczych uciekinierach i przywódcy na północy, którzy lepiej rozumieją warunki niewolnicze. Około 1000 niewolników rocznie udało się uciec pomyślnie, wielu nie udało się.
Underground Railroad to system opracowany w celu ucieczki niewolników od ich właścicieli do wolnych stanów, na północy i Kanadzie, często z fałszywymi papierami freemanowymi. W niektórych przypadkach biali ludzie udawali, że są właścicielami niewolników, aby pomóc im uniknąć przechwycenia. Linia kolejowa funkcjonowała w latach 1820-1860.
Kiedy więcej niewolników zaczęło uciekać przed swymi panami, ci, którzy byli przeciwni abolicji, szukali sposobów na wzmocnienie ich praw do własnych niewolników. W 1850 roku wzmocniono ustawę o niewolniczych uciekinierach, aby umożliwić właścicielom niewolników ściganie niewolników w wolnych stanach. Chociaż mieszkańcy północy zaczęli zdobywać wgląd w życie niewolników, którzy uciekli z południa, nie miało to dużego wpływu na politykę rządu. Na przykład w 1857 r. Sędzia Sądu Najwyższego oświadczył, że każde państwo może ustalić, czy niewolnicy są wolni, czy też nie, i że nie będzie interweniować. Ogólnie ruch zachęcił innych do szukania wyzwolenia.
Podczas gdy wielu niewolników uciekło do innych obszarów USA i Kanady, inni zdecydowali się powrócić do swoich właścicieli. Niektórzy zostali zabici, a inni postanowili zawrócić, ponieważ uważali swoje przedsięwzięcia za zbyt ryzykowne.