Pierwsza linia kolejowa międzykontynentalna była linią kolejową łączącą wschodnie Stany Zjednoczone z Zachodnim Wybrzeżem. Ułożono ponad 2000 mil torów, a kolej została ukończona 10 maja 1869 r.
Linia kolejowa określana jako linia kolejowa międzykontynentalna pierwotnie nosiła nazwę Pacific Railroad i faktycznie nie kursowała bezpośrednio przez kraj. Linia prowadziła z Oakland w Kalifornii do Council Bluffs w stanie Iowa. Połączyło to to z rzeką Missouri i istniejącymi liniami kolejowymi na wschodzie. Było to znaczące osiągnięcie ze względu na długość i ukształtowanie terenu, które wymagało kopania licznych tuneli i budowania mostów.
Plany takiej linii istniały od czasu wprowadzenia parowozów do kraju w latach trzydziestych XIX wieku, ale spór polityczny dotyczył tego, czy trasa powinna przebiegać przez północne czy południowe Stany Zjednoczone. Zostało to rozstrzygnięte podczas wojny secesyjnej, kiedy Kongres zatwierdził trasę z Nebraski do Kalifornii. Budowa rozpoczęła się w 1863 r., A zakończyła się w 1869 r. Na Promontory Summit, Utah Territory, gdzie ukończenie linii kolejowej było obchodzone z ceremonialną jazdą ostatecznego złotego szpica. W tym momencie jednak linia dotarła tylko do Sacramento. Bezpośredni dostęp do Oakland został dodany później.