Słowo "grudzień" to łacińskie słowo, które pierwotnie oznaczało "dziesiąty miesiąc". Choć grudzień jest dwunastym miesiącem we współczesnym kalendarzu, był to dziesiąty miesiąc w czasach rzymskich Imperium. W tym czasie kalendarz trwał tylko dziesięć miesięcy - od marca do grudnia.
Słowo "Grudzień" ma dwie części w oryginalnej łacinie. Root, "decem", oznacza "dziesięć". Przypuszcza się, że sufiks "ber" pochodzi od łacińskiego sufiksu "bris", który oznacza słowo jako przymiotnik, zmieniając jego dokładne znaczenie z "dziesiąte" na "dziesiąte".
Grudzień pozostał dziesiątym i ostatnim miesiącem roku rzymskiego, dopóki Nuna Pompilius, drugi król Rzymu, który rządził około 700 rpne, wprowadził dwa dodatkowe miesiące w roku. Te dwa miesiące to Januarius i Februarius, później nazywany styczeń i luty. Zostały one wprowadzone do kalendarza przed marcem, czyniąc grudzień dwunastym miesiącem. Jednak jego nazwa i nazwy pozostałych miesięcy w zależności od ich pozycji w kalendarzu pozostały takie same. Jednak Nuna zmieniła długość grudnia. Pierwotnie miał 30 dni i skrócił go do 29 dni. Później, pod rządami Juliusza, grudzień został wydłużony do 31 dni. Pozostał jednak dwunasty miesiąc, niezależnie od znaczenia jego nazwy.
